Ως επαγγελματίας έχω εμπνευστεί και εξελιχθεί ιδιαίτερα από την θέση του Adolf Loos (1870-1933) ότι «ο Αρχιτέκτονας είναι ο οικοδόμος που μιλάει λατινικά!».
Με δεδομένο ότι όσοι μιλούσαν Λατινικά εκείνη την εποχή θεωρούνταν άνθρωποι ιδιαίτερα σπάνιου υψηλού πολιτισμικού επιπέδου, αυτή η φράση του Loos ξεκαθαρίζει ότι ο Αρχιτέκτονας είναι αυτός που ξέρει να «κάνει», που έχει τα χέρια του βουτηγμένα στις λάσπες αλλά παράλληλα έχει αφιερώσει άπειρες ώρες σε γνώση και συνεχή εκπαίδευση!
Ο Αρχιτέκτονας δεν πρέπει να έχει μια προσέγγιση περιορισμένη στην ατομική του δημιουργία. Δεν είναι ένας καλλιτέχνης που προσπαθεί να επιβεβαιώσει την φήμη του ή να επιβάλλει την «φωνή» του ώστε να γίνει διάσημος!
Σίγουρα δεν είναι οι διακοσμητής κτιρίων, αυτός που θα επιλέξει τα χρώματα και τις κουρτίνες ή αυτός που θα κάνει τακτοποιήσεις αυθαιρέτων!
Είναι ο οικοδόμος που γνωρίζει την ιστορία της τέχνης, γεωμετρία, φυσική, οικονομικά και ψυχολογία!
Είναι ο καπετάνιος που γνωρίζει από πρώτο χέρι την κάθε λειτουργία του καραβιού. Έχει πλήρη επίγνωση των δυσκολιών που αντιμετωπίζει κάθε ειδικότητα και είναι εκεί να συνεργαστεί με τον καθένα ξεχωριστά, από τον μάστορα, τον βοηθό του, τον μηχανολόγο και τον πολιτικό μηχανικό ή τον προμηθευτή των υλικών.
Έχει την ικανότητα να διαχειριστεί εποικοδομητικά όλο το διαθέσιμο ανθρώπινο δυναμικό και γνωρίζοντας τις ανάγκες του εργοδότη του, να τον καθοδηγήσει με τον ασφαλέστερο τρόπο στον επιθυμητό προορισμό του!
Το μέτρο, η γνώση και η καλή χρήση της ύλης, η σύνθεση και ο συνδυασμός της με τον άνθρωπο και το περιβάλλον του, είναι οι παράγοντες που δημιουργούν τις συνθήκες ευημερίας και ευτυχίας.
Θεόδωρος Σωτήριος Τούντας
Αρχιτέκτονας